De 35-jarige Fries, drievoudig olympisch kampioen op deze afstand, stortte ruim vier ronden voor het einde in. ,,Dat lei ek in bytsje oan mysels. Ik spile alles of neat. Je witte dat je 6.10 ride moatte foar it poadium. Dan kinst hiel feilich ride op 6.12 of 6.13, mar dan hast ek neat. Ik bin dus echt gien foar in tiid fan 6.09. Ik woe de rûntsjes-29 sa lang mooglik fêsthâlde. Dat slagge ek. Fjouwer rûntsjes foar de ein wie it klear.”

Na afloop van zijn race moest Kramer veel media te woord staan. Of de televisieploegen nu uit Duitsland, Canada, Nederland, Noorwegen, Hongarije, Rusland, Denemarken of de Verenigde Staten kwamen, iedereen kreeg in de kelder van het Chinese schaatsstadion ruimschoots de tijd van de Fries. ,,Ik hie eins ferwachte mei in tiid fan 6.17 hjir wat rapper trochhinne te rinnen. Dat is net slagge”, zei hij grappend in de National Speed Skating Oval van Beijing.

,,Dat sjoch ik mar as in komplimint dan. Net sasear foar de rit fan hjoed, mar foar de ôfrûne fyftjin jier. De moraal fan it ferhaal is dat dit de lêste fiif kilometer wie. Oan no ta haw ik der eins net mei dwaande west. Je besykje in goede fiif kilometer te riden. Dat slagge net, ik ha der alles oan dien.”

Regie in handen

Kramer leek er weinig emoties bij te hebben, net als vorige maand tijdens zijn laatste optreden in Thialf. Dat heeft deels met zijn karakter te maken, maar ook omdat hij bij de Spelen nog de ploegenachtervolging en massastart rijdt.

Hij heeft er wel moeite mee als hij voor de derde keer door een Chinese official in de rede wordt gevallen, wanneer zijn spreektijd van anderhalve minuut per interview is verstreken en hij zich bij de volgende journalist moet melden. Hij laat duidelijk merken dat hij degene is die de regie in handen heeft. En niemand anders.

Dat zijn eigen lichaam in zijn afsluitende solo-optreden even daarvoor op het ijs niet gedaan heeft wat de geest het liefst zou willen, valt de atleet al zwaar genoeg. Hij baalt van zijn negende klassering op de olympische vijf kilometer, maar lacht de frustratie bij zijn rondgang langs de diverse mediavertegenwoordigers als een man weg.

Aldman

Ook als hij steeds weer dezelfde vraag krijgt, van hoe het toch mogelijk is dat een kampioen van zijn statuur zich tevreden moet stellen met een plek in de achterhoede. ,,Ik ben in âldman wurden”, antwoordt hij steeds weer. Weglopen voor de realiteit is er niet bij. ,,It is net mear sa fanselssprekkend as it altyd west hat. En dat wit ik”, zei een realistische Kramer.

Zijn laatste internationale overwinning dateerde van de EK allround van 2009, toen hij in Collabo de 5.000 meter op zijn naam schreef. Sindsdien begon zijn rug op te spelen en de problemen daarmee stonden sportief succes in de weg. Zelfs een operatie aan het facetgewricht kon geen soelaas bieden.

Niet vanzelfsprekend

Winnen, zo luidde Kramers eigen conclusie, was daarna blijkbaar niet meer zo vanzelfsprekend als vroeger. „En miskien hat dy yngreep wol hielendal net goed útpakt”, liet hij doorschemeren. „It is wat it is. In hurd gelach is it perfoarst net, teminsten foar my net. It is spitich, mar it is earne ek goed sa. Ik haw nearne wat lizze litten. De lêste twa rûntsjes hie ik tiid genôch om deroer nei te tinken dat dit myn lêste fiif kilometer wie.”

Kramer vond het wel prettig om de tegenvallende 5 kilometer van zich af te praten. Want voorbij is het nog allerminst, hij wil de wereld nog wat laten zien in Beijing. Op de massastart, en hij hoopt stiekem nog een vijfde gouden medaille in de wacht te kunnen slepen op de ploegachtervolging. ,,Ik wol noch wat moaie dingen sjen litte.” Als op 20 februari de olympische vlam dooft, dan pas zit zijn loopbaan er op.

Antoinette de Jong

Na twee dagen is het nog steeds wachten op de eerste Friese medaille. Maandag is het de beurt aan Antoinette de Jong op de 1.500 meter, om de kater van de teleurstellende 3.000 meter van zaterdag (achtste) weg te spoelen. Ook debutante Marijke Groenewoud (Hallum) komt maandag in actie op die afstand. Dan worden ook de finales verreden bij het shorttrack op de 500 meter (vrouwen) en 1000 meter (mannen).

Irene Schouten, de pupil van coach Jillert Anema (Bontebok), pakte namens TeamNL de eerste gouden medaille op de 3000 meter. Op de openingsdag viel ook de machtsgreep van de mixed relay bij de shorttrack in het water, na de val van Suzanne Schulting (Tijnje) in de halve finale.

Gisteren kwam ook Jorrit Bergsma (Aldeboarn) op de 5.000 meter niet in de buurt van de medailles. Hij werd vijfde op de afstand waarop Patrick Roest zilver pakte achter de Zweed Nils van der Poel.